Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.
ująć — dk Xc, ujmę, ujmiesz, ujmij, ujął, ujęła, ujęli, ujęty, ująwszy ujmować ndk IV, ująćmuję, ująćmujesz, ująćmuj, ująćował, ująćowany 1. «wziąć, uchwycić coś ręką, rękami lub narzędziem; dawniej: objąć kogoś» Ująć młot obiema rękami, w obie ręce.… … Słownik języka polskiego
aforystyczny — «będący aforyzmem, ujęty w formę aforyzmu; charakterystyczny dla aforyzmu» Aforystyczne powiedzenie, zdanie. Aforystyczny zwrot. Styl aforystyczny … Słownik języka polskiego
anegdotycznie — przysłów. od anegdotyczny (zwykle w zn. 1) Temat ujęty anegdotycznie … Słownik języka polskiego
autobiografia — ż I, DCMs. autobiografiafii; lm D. autobiografiafii (autobiografiafij) «opis własnego życia, niekiedy ujęty w formę fabularną» … Słownik języka polskiego
elegia — ż I, DCMs. elegiagii; lm D. elegiagii (elegiagij) 1. lit. «w nowożytnej poetyce: utwór liryczny bez określonej miary wierszowej zwykle o tematyce żałobnej, refleksyjnym, smutnym nastroju, utrzymywany w tonie skargi; w poezji antycznej ujęty w… … Słownik języka polskiego
girlanda — ż IV, CMs. girlandandzie; lm D. girlandaand «podwieszony w dwóch końcach zwój liści lub kwiatów, ujęty wstęgami lub kokardami; niekiedy, np. we fryzach barokowych, występuje jako motyw ciągły» Girlanda kwiatów. Girlandy z róż. Kolumny oplecione… … Słownik języka polskiego
nabożeństwo — n III, Ms. nabożeństwowie; lm D. nabożeństwoeństw 1. «zespół obrzędów religijnych ujęty w normy liturgiczne lub zwyczajowe» Nabożeństwo żałobne. Uroczyste nabożeństwo. Odprawiać nabożeństwo. Iść na nabożeństwo. Książka do nabożeństwa. 2.… … Słownik języka polskiego
oprawny — «osadzony, ujęty w ramy, oprawiony; o książkach, albumach itp.: mający twardą okładkę» Drogie kamienie oprawne w złoto … Słownik języka polskiego
ramowy — 1. «mający kształt ramy; obsadzony, umieszczony w ramie lub na ramie» Antena ramowa. Poziomica ramowa. ∆ Ul ramowy «ul rozbierany, z wstawianymi ramkami» ∆ bud. Konstrukcja ramowa → ramownica 2. «stanowiący ogólny zarys, schemat czegoś;… … Słownik języka polskiego
skauting — m III, D. u, N. skautinggiem, blm «system wychowania dziewcząt i chłopców oraz ruch młodzieżowy, zapoczątkowany w latach 1907 1908 przez R. Baden Powella w W. Brytanii, ujęty w formę organizacji i rozpowszechniony w wielu krajach; do tradycji i… … Słownik języka polskiego
szkicowo — przysłów. od szkicowy a) w zn. 1: Szkicowo ujęty drugi plan (obrazu). b) w zn. 2: Zaznajomić kogoś szkicowo z jakąś sprawą … Słownik języka polskiego
